Er lijkt wel geen eind aan te komen

16 dagen onderweg en iets meer dan 400 km gewandeld.  Het eerste stuk naar Burgos is om je fysieke gestel te testen. Hoogte verschillen en verschillende ondergronden, wel of geen blaren. Daarna komt de Meseta een wat vlakker en wat kaler stuk tot Leon. Op dat stuk zit ik nu, hier wordt je geest getest. Neem vandaag: 20 km over exact het zelfde pad, exact dezelfde bomen, exact dezelfde omgeving een beetje geestdodend dat wel. Maar gelukkig zie ik de bergen al weer voor me. Wie had dat verwacht van een Hollander die gewend is aan het vlakke land. Goede nacht slaap gehad en de luxe van een 2 persoons kamer , dan kun je uren onder de douche staan.  Zeven uur was het vanmorgen, ontbijten doen we wel onderweg, dan is het altijd een verassing, en dat was het vanmorgen: wentelteefjes heerlijk. Ik had vandaag een 20 km op het programma omdat alle auberges wel vol leken te zitten op 26 km. Sylwia had al geboekt, dat heeft ze al tot Santiago, dus die liep door. We komen elkaar  wel weer in Leon of later op de route tegen. Heb hier een prima slaapplek en een hele gezellige middag gehad. Was gister Lydia uit Kroatië tegen gekomen en haar Caminio-vriendin Pat en zij zitten in dezelfde auberge, afgesproken dat we vanavond naar de Elvis-bar zouden gaan maar helaas is die gesloten. Vroeg naar bed dan maar en morgen op tijd op pad voor minimaal 26 km naar Leon.