The day after

Opstaan blijft nog een probleem maar ik heb m’n eigen favoriete Buurtzorg medewerkster weer binnen handbereik. Vanmorgen tegen de richting ingelopen om Sylwia binnen te halen. Wat ik gister ervaarde had zij vandaag. Tranen en een gevoel van geluk maar tegelijkertijd jammer dat het over is. We did it!! Vandaag meerdere keren op het plein geweest om te zien wie er binnen komen en ze te omhelzen en feliciteren.  Ook de dag dat ik m’n certificaat op kan halen na het laten zien van m’n credential met alle stempels, voor elke dag minimaal 1 en voor de laatste 100 km minimaal 2 per dag.  Ik keek mee hoe er met de hand mijn naam geschreven werd - ja hoor schrijven ze het nog fout op ook Petrum Stam , maar ja het is niet anders.  Ik heb u naam in het Latijn opgeschreven zei de medewerker tegen me. Helemaal niet fout dus, gewoon mijn naam, maar hou het gewoon maar bij Peter hoor. Ik heb de hele dag met rugzak om en met m’n wandelstokken gelopen. De druk op m’n rug voelt prettig en onderdrukt de pijn. Morgen staat de mis op het programma en natuurlijk weer kijken wie er binnen komen. Vandaag waren dat ruim 2000 pelgrims.