Wandelen met de Doors

25 September, vandaag 25 september maar dan 10 jaar geleden. De dag dat Alex stierf. Vanmorgen ben ik alleen gestart en ik had muziek op, muziek van de Doors, LA Women.  Ik zie het nog zo voor me hoe je toen je duim op stak toen we naar die plaat aan het luisteren waren die 25ste september. De eerste uren van de dag waren m’n gedachte daar. Zou zowiezo wel een bijzondere dag worden. Het is zondag en in tegenstelling tot vorige week was nu alles gesloten. Dus duurde het bijna 15 km voor er ontbijt was. Was Sylwia nog tegengekomen onderweg maar ze had wat last van haar heup en kon niet zo snel. Toen ik in een dorpje de kerk aan het bekijken was kwam ze ook aan. Voor de kerk was er een café open en daar hebben we ontbeten. Op naar Carrión de los Condes, 20 km in het totaal, niet ver maar de volgende optie lag op 35 km en dat was net ff teveel. Ik had een lint gemaakt voor Alex en wilde dat onderweg ergens ophangen. Het werd in het begin van het dorp aan een rots, dat vond ik wel passend. De albergue die ik vandaag had word gerund door nonnen. Ze nodigde iedereen uit om om 6 uur in de tuin te komen waar ze voor ons gingen zingen. En de mogelijkheid om daarna met hun naar de kerk te gaan voor een mis en een pelgrims zegen. Ik heb beide gedaan. Ik heb foto’s maar op verzoek komen die niet op het internet, dat is iets wat ik moet respecteren. Het is best bijzonder als je een persoonlijke zegen krijgt, als men je hoofd even vasthoud en er een kruisje op krijgt. Deed me ook een beetje aan vader denken. Daarna kreeg iedereen een ster van papier om mee te nemen op zijn of haar reis. Laat ik nou ook een ster op het lint van Alex geplaatst hebben.  Pelgrimsdinner om af te sluiten en hup naar bed want om 10 uur gaat het licht uit bij de nonnetjes. Morgen starten met een ontbijt om 6 uur want op de eerste 17 km is niets te krijgen.