We gaan weer omhoog

Heerlijk geslapen in m’n 2 persoons bed, kon ik weer lekker dwars liggen. Geen haast om op te staan want vandaag wordt het echt een korte etappe. Kilometertjes of 12, maar wat een kilometers, was van het begin tot het eind klimmen. Was ook best warm vandaag en dat begon al vroeg. Maar ik klaag niet wie had verwacht dat we dit mooie weer zouden hebben al weken lang. In de albergue stond een tafel vol spullen voor het ontbijt, alles mag je pakken en je betaald wat het je waard is. Er staat een donatiepot. Dus eerst ontbijten en dan op pad. Al snel zat ik op een aardige hoogte en waren er mooie uitzichten, dat is het voordeel. Ik heb echt langzaam gewandeld, beetje geslenterd zeg maar en genoten van het uitzicht. Was evengoed op tijd in de plaats van bestemming. Eerst een slaapplek regelen. Bij de eerste twee albergues ving ik bot, was al gewaarschuwd dat hoe dichter we bij Santiago komen hoe lastiger het wordt. Er was 1 albergue  die vroeg bijna het dubbele voor een slaapplaats maar bij nader inzien zat daar het diner en ontbijt bij in en dan is het geen gekke deal. En ze hadden plek. Eerst ff op het terras een biertje. De dame achter de bar zette,  voor de streek, traditionele muziek op en men begon spontaan te dansen op straat, een leuke show zo vlak voor m’n neus. Sylwia vandaag ook weer ontmoet, die had er wat meer kilometers opzitten en ook nog eens op het heetst van de dag. We hebben eerst maar een biertje gedronken. Het diner was lekker en gezellig. Morgen willen we met zonsopgang bij het Cruz de Ferro zijn dat 2 km uit het dorp ligt. En dan een wandeling van ruim 26 km op het programma.